"Ik werd ontvangen door een hele lieve, rustige vrouw. Ze stelde me meteen op mijn gemak. We dronken een kopje thee in de mooie verbouwde schuur en we kletsten wat. Na een poosje liepen we de paardenbak in.

Ik hoefde niets te doen, maar het mocht wel. ‘Gewoon doen wat goed voelt’. 

Dus ik liep een beetje rond, richting de paarden. Tot mijn verbazing gebeurde er echt van alles!

De paarden begonnen spontaan hun behoeftes te doen toen ze mij zagen. Ik moest er wat om lachen en voelde me er wel wat ongemakkelijk bij.

Ciska probeerde te vertalen wat de paarden mij wilden laten zien. Ik mocht LOSLATEN.

En dat raakte me diep. Ik herkende wat Ciska zei…

Terwijl wij over mijn gevoelens aan het praten waren, deden de paarden dingen. Ze reageerden op mij, dat kon ik merken. Ze gingen met hun rug tegen de muur staan, zakte vermoeid op de grond, het kleine paardje liep naar de stal.

Ciska benoemde wat ze zag en ik moest steeds beamen dat ik herkende waar ze het over had. Het was heel emotioneel.

Na afloop hebben we in de schuur nog lang gepraat en dat was heel fijn. Ciska nam echt alle tijd voor me. Er werd niet op de klok gekeken.

Ik mocht nog een keer terugkomen. Deze keer gebeurde er minder tussen de paarden en mij. Toch was het nog steeds heel waardevol, omdat ik bij Ciska mijn lief en leed kwijt kon. Ik had echt het gevoel dat ik alles tegen haar kon zeggen. Zij oordeelde niet, zij zei niet wat ik moest doen. Maar ze luisterde en gaf tips en adviezen waar ik echt wat mee kon.

Tijdens een sessie komen er zoveel emoties los. Er gebeurt zoveel, je hoort zoveel. Na afloop moet je echt even alles laten bezinken. Na een sessie belde Ciska me na een aantal dagen op om nog even na te praten. Dat vond ik heel fijn.

Ik had geen verwachtingen, ik wist niet wat paarden coaching kan doen voor iemand.

Maar ik weet nu dat het heel waardevol kan zijn.

Ik ben blij dat ik dit mocht meemaken."